(1) وقتى روز عاشورا-
روز شنبه- فرا رسيد عمر بن سعد [نماز] صبح را خواند و با افرادش بيرون آمد،[1] [فرماندهى]
جمعيت أهل مدينه را عبد الله بن زهير أزدى و جمعيت مذحج و أسد را عبد الرحمن بن
أبى سبره جعفى، و اجتماع ربيعه و كنده را قيس بن أشعث بن قيس [كندى] و اجتماع
تميم و همدان را حرّ بن يزيد رياحى [تميمى يربوعى] بر عهده داشتند.
عمر بن سعد، عمرو بن
حجّاج زبيدى را [به فرماندهى] سمت راست و شمر بن ذى الجوشن ضبابى كلابى را به
فرماندهى سمت چپ [سپاهش] نصب كرد، و عزرة بن قيس احمسىّ را [به رياست] سواره
نظام و شبث بن ربعىّ رياحى [تميمى] را [به رياست] پياده نظام برگزيد و پرچم را
بدست غلامش ذويد سپرد.[2][3]
مناجات سيد الشهداء
عليه السّلام در صبح عاشورا
(2) وقتى لشكر عمر سعد
صبحگاه سراغ حسين [عليه السّلام] آمدند، حسين عليه السّلام دو دست خويش را بلند
كرد و عرض نمود:
[1] تاريخ طبرى، 5/ 422، به نقل از أبى مخنف از
عبد الله بن عاصم از ضحاك بن عبد الله مشرقى، با كمى جابجايى، البته طبرى در همين
خبر مىنويسد بما خبر رسيد كه[ روز عاشورا] روز جمعه بوده است، همانگونه كه شيخ
مفيد، روز عاشورا را بين روز شنبه و جمعه به صورت مردود بيان مىكند. رك: ارشاد،
2/ 95، به نقل از ضحاك بن عبد الله.
[2] تاريخ طبرى، 5/ 422، به نقل از فضيل بن خديج
كندىّ از محمد بن بشر از عمرو حضرمى و ارشاد، 2/ 95، با كمى تغيير.
[3] فرماندهان قبايل كه در قسمت اول ذكر شد تحت
فرمان فرماندهان سمت راست و چپ و سواره نظام و پياده نظام بودند.