صلاح و فساد بدن‌

فان صلاح البدن و قوامه يكون بالطعام و الشراب و فساده يكون بهما.

پس بدرستى كه صلاح بدن و پايدارى آن بطعام و شراب است و فسادش نيز بآنها است.

بدن انسان از دو جهت محتاج بعلت مادى است: براى اينكه تركيب شود و صورتى پيدا كند، و براى آنكه باقى بماند و بتواند زندگى كند.

بقول دانشمندان علت مبقيه همان علت موجده است يعنى چيزى كه در پيدايش موجودى مدخليت دارد در دوام و بقاى آن موجود نيز داراى مدخليت است تا چندين سال پيش خاصيت مواد غذائى را منحصر در توليد حرارت لازم ميدانستند و بهمين جهت منتشر كردند كه در آتيه نزديك بشر محتاج باين همه وسائل عريض و طويل براى پر كردن شكم و امعاء خود نمى‌باشد زيرا غذا سوخت بدن را تأمين ميكند و اين سوخت را مى‌شود در يك دانه قرص يا كپسول و يا يك آمپول تهيه كرد و روزى كه اين كار بشود ديگر احتياجى باين همه ظروف و تشكيلات آشپزخانه و رستوران‌ها، خوار و بار فروشى‌ها، كشت و ذرع‌ها نخواهد بود آن روز نيازى بمعده و روده و دندان و مجارى ادرار و دفع فضولات نيست و خيلى از اعضاى بدن زائد خواهد بود.

مبناى اين تخيلات آن بود كه مواد تركيبى بدن را همان مواد