لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‌ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ‌ بنا بر اين هر گونه دستورى كه از امامان معصوم غير از آنچه گفته شد رسيده است همه خارج از برنامه و كنار شأن و وظيفه‌ى امامتست. اگر درست رسيده باشد اگر جعل و كذب و بسته‌ى بآنان نباشد، مطالبى است كه ضرورت اقتضا كرده گاهى از عوامل قهر و زور مجبور شده‌اند و گاهى بحال حرمان‌زدگان دل سوزانده‌اند.

در هر حال ما از نجّار ساختن در، از معمار پرداختن پيكر از خياط دوختن جامه، از كاتب جز نوشتن نامه نميخواهيم.

از طبيب شناختن درد و درمان، از امام رهبرى به هدف اسلام و قرآن ميطلبيم.

و ما زاد بر آن هر چه نقل شده زايد بر وظيفه و مقتضاى فضل و كرامت است.

و ما را بر قبول و تبعيت از آن دستورها تكليف نفرموده‌اند.

چه آنها بيشتر محدود بزمان و مكان و مردم خاص و اشخاص بوده است.

بهره‌مندى از اين كتاب و نظاير آن حق كسانى است كه بجهات مورد نظر امامان آگاهى داشته باشند.

تهران- نصير الدين امير صادقى 30/ 7/ 1351