شرح‌

قوله (ع): رفعه عن ابى عبد اللَّه عليه السلام قال ان اللَّه لم ينعم على عبد نعمة الا و قد الزمه فيها الحجة من اللَّه فمن من اللَّه عليه فجعله قويا فحجته عليه القيام بما كلفه و احتمال من هو دونه ممن هو اضعف منه:

بيان آنست كه ساحت آفريدگار چنانچه نعمتى را به بشر موهبت فرمايد بايد در مقام شكر و سپاس آن بر آيد و از طرف پروردگار حجت را بر او تمام نموده و چنانچه به كسى قدرت و نيرومندى داده او را مسئول قرار داده و باو وظايفى تحميل نموده از جمله نياز محتاجان را بر آورد.

بالاخره چنانچه نعمت ثروت و قدرت مالى باو داده او را مسئول ثروت خود نموده و بايد حاجت نيازمندان را برآورد و بآنان انفاق نمايد و شكر هر نعمت بآن است كه در موردى صرف نمايد كه مورد رضايت پروردگار باشد و مراد از كلمه حجت بيان تكليف است كه هر نعمت مستلزم شكرگزارى است و بوظيفه آن نعمت رفتار نمايد و در باره آن نعمت افراط و تفريط ننمايد و بدين وسيله مى‌تواند سعادت هميشگى خود را تأمين نمايد سعادتى كه فناء پذير نخواهد بود و بنعمتهاى نائل شود كه زوال پذير نباشد.