قوله (ع): يا حَسْرَتى
عَلى ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ قال جنب اللَّه امير المؤمنين (ع)
: و مراد از كلمه
جنب اللَّه تالى در وجود است كه ظهورى از عالم امر و اراده مقام كبريائى است كه
بمقام جمع بطور موهبت شده فعل او و هم چنين امر و نهى او امر و نهى ساحت كبريائى
است زيرا متخلق باخلاق اللَّه و استضائه از نور حقيقى نموده و حد وسط ميان خالق و
خلق است و وسيله فيوضات و رحمت است از نظر مثال مانند توسط كره ماه كه از خورشيد
كسب نور نموده و بر ساكنان و اهل زمين روشنائى مىبخشد بهمين قياس واسطه در خلقت
است يعنى وساطت در امور تكوينى دارد و فيوضات و نعمتهاى از طريق وساطت او تنزل
مىنمايد.
هم چنان كه هدايت و فيوضات
و تعليمات ربوبى اين چنين بوساطت على امير مؤمنان عليه السّلام بسط و نشر مىيابد
و دانشجويان مكتب قرآن استفاده نموده و بهرمند مىگردند.
بر اين اساس اطاعت و
پذيرش امر او اطاعت كبريائى است و تفريط در باره مقام او تفريط في جنب اللَّه
تعالى خواهد بود با توجه باينكه اين گونه فضايل بطور موهبت بوده و هرگز از طريق
اكتساب نخواهد تحقق پذيرفت.