قوله (ع) بنا اثمرت
الاشجار و اينعت الاثمار و جرت الانهار و بنا يتنزل غيث السماء و ينبت عشب الارض:
هر يك از اين صفات بر
حسب اقتضاء مورد است و همه از شئون سبقت ذاتى است كه بطور موهبت ساحت كبريائى آنان
را فضيلت بخشيده و آثار متنوع و بىشمار و در همه عوالم به تناسب طورى ظهور
مىنمايد و همه از يك مقوله هستند و شأنى از شئون نازل و آثار فعل قدس كبريائى
است.
از جمله آبها و نهرها در
كوهها و دشتها هر لحظه جارى است و ابرهاى باردار و سنگين كه همه اوقات و فصول
اقطار جهان را فرا گرفته و سرزمينها را سيراب و بىنياز مىنمايد و نباتات و
درختان را حيات ميدمد و بحركت و جنبش درمىآورد و شكوفهها بصورت ميوههاى شاداب
دسترس بشر قرار ميگيرد همه و همه بوسايط بىشمار بنظام جهان باز گشته و آن اثر و
پرتوى از گوشه و كنار وساطت در باره فيوضات تكوينى است.
و ذكر هر يك از اين قبيل
نعمتها بمنظور تعليم و تربيت دانشجويان مكتب عالى است كه آنان را متوجه نمايند و
بمقام رسالت و وصايت و هم چنين بنعمتهاى بىحساب و بىنهايت مقام كبريائى پى ببرند
هم چنين بوساطت ارواح قدسيه و بركات وجوديه آنان متوجه شوند و در همه عوالم و
منازل امكانى انوار قدسيه و ارواح طاهره وساطت خواهند داشت و بدين جهت موصوف بصفت
و بفضيلتى معرفى مىشوند كه غرض و غايت از خلقت و نظام عالم خواهند بود و كلمه
(لو لاك لما خلقت الا
فلاك)
ناظر باين معنا است كه
غرض از خلقت عوالم انوار قدسيه هستند
قوله (ع) و بعبادتنا
عبد اللَّه و لو لا نحن ما عبد اللَّه:
لازم مقام وساطت حقيقى و
سبقت وجودى كه برسول صادع اسلام صلّى اللَّه عليه و آله و سلم