(ديگران) نخست مكّارانه دم از دوستى با على زدند و چون مكرشان فاش شد به لجاجت در ايستادند[1].

بهترين ياوران اهل حق (بر ضد ياران ابليس) چنان كه پيداست، بزرگان معد هستند.

به آنان كه زبان بدگويى بر او دراز كرده‌اند بگو: شتر بچگان به سان اشتران هيون كهن نيستند.

به روزگاران كس چون كردوس و خاندان او و دودمان ثعلبة الحادى و بنو عيس‌[2] نخواهيد يافت.

شعر خالد ابن معمّر

گفته‌اند خالد بن معمّر نيز چنين گفت:

گروهى از بنى ربيعه به على وفادار ماندند و با نيزه‌هاى بلند و تيغهاى شهره خود از او دفاع كردند، شقيق و كردوس، پسر خواجه تغلب، و در آن ميان خالد بن معمّر[3] نيز برخاست و سخن گفت.

و سخنان حريث بن جابر، شوراى جنگ را تحت تأثير قرار داد كه اگر حضين ابن منذر[4] نمى‌بود وى به (اولويّت و) مرادش مى‌رسيد.

زيرا حضين‌[5] در ميان ما خطبه‌اى راند كه مشوّق جانبازى و مرگ‌[6] در راه خداى با جبروت بود.

ما مأمور و مجبوريم كه تلخى حقيقت را بچشيم چنان كه گويى ما[7] پرنده‌اى كوچك در برابر شاهين صحراييم‌[8].

[1] ظاهرا اشاره به اشعث كندى است كه براى ترك جنگ در روى امير مؤمنان ايستاده بود و پافشاريها مى‌كرد.- م.

[2] ايشان بنو ثعلبة بن بكر بن حبيب بن عمر بن غنم هستند.

- آنچه در پا برگ مربوط به« اراقم» در صفحه 669 گذشت. در اصل‌[ بنى ثعلبه‌] آمده كه مخلّ وزن شعر است.

[3] از آنجا كه در اين بيت از خالد بن معمّر به عنوان سوم شخص مفرد سخن رفته احتمال داده‌اند كه اين اشعار را ديگرى غير از خالد سروده است.- م.

[4] شرح حال حضين پيشتر در صفحه 390 گذشت. در اصل به تحريف‌[ حصين‌] آمده است.

[5] در اصل به تحريف‌[ حصينا].

[6] متن« ميتة المتجبّر» و در اصل‌[ منية المتجبّر].

[7] متن« حتى كأنّنا» و در اصل‌[ حتى كأنها].

[8] مراد اينكه در برابر حقيقت كلام او در لزوم اطاعت از ولى اللّه، امير مؤمنان ما چون گنجشكى تسليم باز هستيم. يا اگر تقدير الهى بر مرگ و جانبازى ما رقم خورده ما را چاره‌اى جز چشيدن جام تقدير و ادامه جنگ و جانبازى به فرمان على نيست.- م.