از مرگ رستى و با تازيانه شكم (مركبت) را مجروح كردى و دهانه اسب بلند بالا[1] را سخت كشيدى، آن را كتمان مكن و يقين بدان كه چنان واقعه‌اى هماره در ياد تو خواهد ماند[2].

اگر شما افتخار مى‌كنيد كه دو فرزند بديل را كشته‌ايد ما نيز در مقابل، ذو الكلاع و حوشب را كشته‌ايم.

و آن دو از كسانى هستند كه شما آنها را از آن رو كشتيد كه در پى هدايت بودند.

ديگر سخنى نگوييد و هر دو اظهار درد خود را فراموش كنيم.

چون آن كارزار را ديديم، با چنان كوششى كه مردان به كار مى‌بردند، چنان بود كه طفل خردسال از ديدن (و هيبتش) همچون پير كهنسال مى‌شد.

زير گرد و غبار، با شمشيرهاى خود در برابرشان پايدارى كرديم و هر چيز جز پايدارى، مذلّت افزا بود.

ما در آن ميدان تن به خوارى نسپرديم و در آن هنگامه صفوف و ارتباط ما از هم نگسيخت.

نيزه‌هاى خود را ريز ريز كرديم و چون نيزه‌ها نابود شد، پايدارى كرديم و شمشيرهاى آزموده‌[3] را بيرون كشيديم.

در تمام سپاه يك تن را نديدم كه از پيكار روى گرداند[4] و از بيم مرگ بگريزد.

و جز كاسه‌هاى سر و تاركهاى شكافته و ساقهاى جدا شده‌[5] و بازوهاى خضاب شده به خون نديديم.

ورود على به رزمگاه ربيعه‌

سپاه دستخوش آشفتگى شد تا آنجا كه پرچمداران قرارگاههاى خود را رها كردند و شاميان تا پايان روز حمله مى‌كردند و كسان از اطراف على پراكنده شدند، على نزد قبيله ربيعه آمد [و شب را با آنان گذراند. عدىّ بن حاتم، كه به دنبال على‌

[1] متن به تصحيح قياسى« أزوما على فأس اللّجام مشذّبا» و در اصل به تحريف‌[ لزوما ...].

[2] متن به تصحيح قياسى« ما دارك الجرى» و در اصل به تحريف‌[ ما لا بك الجرى‌].

[3] متن« مجرب» و شايد[ محرب، يعنى شمشير آبدار و بران‌] باشد.

[4] متن به تصحيح قياسى« صادف خدّه» و در اصل‌[ صارف خدّه‌].

[5] متن به تصحيح قياسى« ساقا طنونا گسيخته» و در اصل‌[ ظنونا] آمده كه وجهى ضعيف است.