تو را نكوهشگر ناميده‌اند و هرگز عذرت پذيرفته نيست.

رويارويى ابو الاعور و عبد الرحمن بن خالد

سپس على به منادى خويش فرمود مردم را ندا دهد كه به جانب آوردگاه روى آرند، مردم به آوردگاه روى نهادند و سرگرم پيكار شدند. در اين ميان ابو اعور سلمىّ پيش تاخت و مى‌گفت:

به شمشير مى‌زنمشان ولى على را در ميانه نمى‌بينم (كه او را نيز فرو كوبم) اين اندوه بر من كافى است.

و از آن سوى عبد الرحمن بن خالد روى به ميدان نهاد و مى‌گفت:

منم عبد الرحمن و پسر خالد كه هر پا و بازويى را به شمشير درو مى‌كنم.

نصر: پيكار خميس‌

آنگاه برخورد و نبرد شديدى كه به «پيكار خميس» معروف است ميان دو طرف رخ داد.

عمر بن سعد، از سليمان اعمش، از ابراهيم هجرى‌[1] ما را از آن ماجرا آگاه كرد و گفت:

قعقاع بن ابرد طهوىّ به ما چنين گفت:

به خدا من روز پيكار خميس (پنجشنبه خونبار) به صفّين در كنار على ايستاده بودم [و] مذحجيان- كه در جناح راست سپاه على بودند- با عكّ و جذام و لخم و اشعريان كه جملگى بر سر پيكار بر ضدّ على هماهنگ و پيشتاز بودند برخوردند،

[1] ابراهيم بن مسلم عبدى، ابو اسحاق هجرى. ابن حجر در تقريب التهذيب گويد:« حديثش ملايم است و احاديث موقوف را رفع كرده و خود از طبقه پنجم محدثين است.» در شنهج به تحريف‌[ ابراهيم النخعى‌] آمده است.