مردى كه پشت به ميدان كرد و گريخت نجات نيابد، من آنم كه نه كمر خم كنم و نه بگريزم.

و كس نبيند كه با مردم بى سلاح نيرنگ بازم‌

كشته شدن نخعيان‌

پس چندان جنگيد تا پيكر نيمه‌جان او را به لشكرگاه بردند، سپس ديگر بار با پانصد تن‌[2] كه همراه فروة[3] بن نوفل اشجعى خود را به كنارى كشانده بودند، به ميدان در آمد و در دسكره و بند نيجين‌[4] فرود آمدند. آنگاه نخعيان پيكارى سخت كردند و آن روز از ايشان: بكر بن هوذه، و حنان‌[5] بن هوذه، و شعيب بن نعيم، از نخعيان بنى بكر، و ربيعة بن مالك بن و هبيل‌[6]، و ابىّ بن قيس، برادر علقمة [بن قيس فقيه‌][7] كشته شدند، و پاى علقمه نيز قطع شد كه مى‌گفت: خوش نداشتم پايم همچنان كه زان پيش بود سالم مى‌ماند زيرا من اينك بدين فقدان پا از پروردگارم بيشتر اميد پاداش نيك دارم، و نيز خوش داشتم برادرم يا يكى از يارانم را (كه شهيد شده بودند) به خواب ببينم. پس برادرم را به رؤيا ديدم و به وى گفتم: شما به كجا گام نهاديد و چه بر سرتان آمد؟ گفت: ما با آن قوم در برابر خداى عزّ و جلّ به حجّت بر آمديم و در حجّت بر آنان فايق گشتيم. از آنگاه باز كه به عقل آمده (و خود را شناخته) ام‌

[1] متن از روى طبرى و شنهج و در اصل‌[ لا و أبت ...].

[2] متن از روى طبرى« ... الخمسمائة و در اصل‌[ خمسمائة- بدون الف و لام‌].

[3] فروة بن نوفل اشجعى، در اين كه وى از اصحاب بوده است يا نه، اختلاف است و درست اين است كه پدرش از اصحاب( پيامبر صلّى اللّه عليه و آله) بوده است- الاصابة، 7033. با آن كه در الاصابة آمده:« مرزبانى در معجم خود از او ياد كرده است» در نسخه‌هاى چاپى معجم المرزبانى نام او ديده نمى‌شود. متن از روى طبرى« فروة» تصحيح شده و در اصل‌[ فرقة ...] آمده است.

[4] بند نيجين: شهركى در كنار نهروان از ناحيه جبل و از توابع بغداد.

[5] در طبرى‌[ حيّان بن هوذة].

[6] متن از روى طبرى( 6: 18) و در اصل‌[ و سعير بن نعيم، من بكر بن ربيعة و مالك بن نهشل‌].

[7] اين افزودگى از طبرى است.