على حركت كرد و چون از مرز كوفه گذشت دو ركعت نماز گزارد[1].

[نماز على پس از حركت‌]

نصر: اسرائيل بن يونس، از ابى اسحاق سبيعى، از عبد الرحمن بن يزيد:

على ميان «قنطره» و «جسر»[2] دو ركعت نماز كرد[3].

[مسير سپاه به سوى صفين‌]

نصر: عمرو بن خالد، از ابى الحسين زيد بن على، از پدرانش، از على عليه السلام، گفت:

على به قصد صفين به راه افتاد تا از رود گذشت و به منادى فرمود كه نداى نماز در دهد.

راوى گويد:

(امام عليه السلام) به اداى دو ركعت نماز پرداخت و پس از نمازگزارى رو به ما كرد و گفت:

اى مردم، هر كس به بدرقه آمده يا در اين مكان اقامت دايم دارد بايد نمازش را تمام گزارد ولى ما گروهى مسافر هستيم، و هر كس با ما همسفر باشد روزه واجب را نگيرد و نماز [واجب‌] (براى مسافر) نيز دو ركعت (و نماز قصر) است.

(نصر) گويد: سپس به حديث عمر بن سعد باز گردم و گويم:

پس از آن همچنان راه سپرد تا به دير ابو موسى كه در دو فرسنگى كوفه است‌[4] رسيد و نماز عصر را در آنجا گزارد، و چون از نماز بپرداخت گفت: «منزّه است آن كه او را دستى گشاده است و نعمتهايى فراوان دارد، آن كه قدرتمند و با احسان است، از خداوند مسئلت دارم كه ما را به قضاى خويش رضا دارد و به كردار بر فرمانبردارى ما از خود و بازگشت به حق و پى سپارى در راه خويش يارى‌

[1] تكرار و تأكيد اين دو روايت و روايت بعدى بر اين است كه نماز، قصر بوده است.- م.

[2] نام دو موضع بيرون كوفه. در لغت قنطره و جسر هر دو به معنى پل آمده است، ظاهرا با اين تفاوت كه قنطره پلى دستى و موقت است و جسر، پلى ثابت و استوار.- م.

[3] تكرار و تأكيد اين دو روايت و روايت بعدى بر اين است كه نماز، قصر بوده است.- م.

[4] ياقوت اين مكان را به ضبط نياورده است.