2-

و فرمود: خداى عز و جل را دو گونه علم است: 1- علمى كه نزد خود اوست و هيچ كس از مخلوقش را از آن آگاه نساخته است 2- علمى كه بسوى ملائكه و رسولانش افكنده، آنچه بسوى ملائكه و رسولانش افكنده، بما رسيده است.

3-

ضريس گويد: شنيدم امام باقر عليه السلام ميفرمود: خداى عز و جل را دو گونه علم است:

1- علم بذل شده. 2- علم نگهدارى شده. اما نسبت بعلم بذل شده، هر چه ملائكه و رسولان دانند، ما هم ميدانيم و اما علم نگهدارى شده آنست كه نزد خداى در اصل كتاب (لوح محفوظ) است كه چون از آن در آيد نفوذ كند (و بديگران رسد، چنانچه در حديث 652 گفته شد).

4-

و فرمود خداى عز و جل را دو گونه علم است: 1- علمى كه جز خود او نداند. 2- علمى كه بملائكه و رسولانش آموخته است، آنچه بملائكه و رسولانش عليهم السلام آموخته است ما ميدانيم.

باب نادر- در آن ذكرى از علم غيب است‌

1-

معمر بن خلاد گويد: مردى از اهل فارس بحضرت ابو الحسن عليه السلام: عرضكرد: شما علم‌