و راه و طريق معرفت خود قرار داد، كسانى كه از ولايت ما روگردانيده و ديگران را بر ما ترجيح دهند از صراط مستقيم منحرفند [در قيامت از صراط بسر در آيند] برابر نيست و برابر نيست كسانى كه مردم به آنها پناه گيرند (كه ما اهل بيت پيغمبر باشيم) با كسانى كه خود محتاج پناهندگى بديگران باشند (كه پيشوايان عامه باشند) زيرا آن مردم (پيروان پيشوايان؟؟؟) بسوى چشمه‌هاى آب تيره اندك كه از چشمه‌اى بچشمه ديگر ريزد رفتند و كسانى كه سوى ما آمدند بسوى چشمه‌هاى صافى آمدند كه آبش بامر پروردگار جاريست و تمام شدن و خشك شدن ندارد.

توضيح‌

- علومى را كه ابو حنيفه و امثال او دارند تشبيه فرمود بچشمه آبى كه تيره و كم است اولا علم حقيقى نيست و مخلوط بجهل است و ثانيا محدود و متناهى است و يك سلسله اصطلاحاتى است كه دست بدست ميگردد و علوم ربانى خود را تشبيه بچشمه صاف لا يزال فرمود. يعنى آنچه ما داريم اولا عين و حقيقت علم است و ثانيا رشته‌اش باقيانوس نامحدود علم خدا متصل است كه بريدن و تمام شدن ندارد، هر چه از ما بپرسيد جواب گوئيم و آنچه گوئيم عين حقيقت و واقعست.

10-

ابو حمزة گويد: امام باقر بمن فرمود: اى ابا حمزة: هر يك از شما كه خواهد چند فرسخى پيمايد براى خود راهنمائى گيرد. تو كه براههاى آسمان نادانترى تا براههاى زمين، پس براى خود راهنمائى طلب كن (و آن راهنما غير از اهل بيت پيغمبر نباشد زيرا از آسمان وحى در خانه آنها نازل شده و راه بهشت و جهنم را آنها دانند).

11-

امام صادق (ع) راجع بقول خداى عز و جل (273 سوره 2) «بهر كه حكمت دادند خير بسيارى دادند» فرمود: مراد بحكمت اطاعت خدا و معرفت امام است.