داشتن خداست (يعنى تنزه و بر كناريش از هر نقص و عيبى).

11-

جواليقى گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم گفته خداى عز و جل «سبحان اللَّه» معنيش چيست؟

فرمود: تنزيه اوست.

12-

ابو هاشم گويد: از امام جواد (ع) پرسيدم: معنى خدا يكتاست چيست؟ فرمود اتفاق همه زبانها بر يكتائى او چنانچه خودش فرمايد: اگر از آنها بپرسى كى آنها را آفريده؟ محققا ميگويند: خدا.

باب ديگرى كه جزء باب اولست جز اينكه فرق ميان معانى اسماء خدا و اسماء مخلوق را اضافه دارد

1-

جرجانى گويد: شنيدم كه حضرت ابو الحسن عليه السلام ميفرمود: خدا لطيف، آگاه، شنوا، بينا، يگانه، يكتا و بى‌نياز است، نزاده و زاده نشده و هيچ كس همتاى او نيست، اگر او چنان باشد كه مشبهه گويند نه خالق از مخلوق شناخته شود و نه آفريننده از آفريده ولى اوست آفريننده، ميان او و كسى كه جسم و صورتش داده و ايجادش كرده فرق است، زيرا چيزى مانند او نيست و او مانند چيزى نباشد، عرضكردم: آرى خدايم قربانت گرداند ولى شما فرموديد او يكتا و بى‌نياز است و فرموديد چيزى مانند او نيست در صورتى كه خدا يكتا