وجوب كفائى با مسئوليت مشترك اجتماعى‌

تأمين نيازمندى‌هاى مادى يا معنوى جامعه مسلمين، بر همه آنها واجب است. به اين صورت كه بايد با كوشش همه مسلمانان، كليه نيازمندى‌هاى عمومى تامين شود و هريك از آنها تامين نشود و زمين بماند، كليه كسانى كه مى‌توانسته‌اند به تأمين آن اقدام كنند مسئول و مورد مؤاخذه خواهند بود.

اين مسئوليت مشترك اجتماعى براى انجام امور ضرورى جامعه از عالى‌ترين تعاليم اسلام است و علماى ما براى بيان آن، اصطلاح وجوب كفايى را كه مختصر و درعين‌حال رسا است به كار برده‌اند.

اما يك نفر نمى‌تواند در تأمين همه نيامندى‌ها، مستقيما تلاش كند و شخصا به همه كارهاى ضرورى بپردازد، پس چطور ممكن است نسبت به همه كارها مسئول باشد؟ معنى اين مسئوليت چيست و از چه راه مى‌توان از عهده آن برآمد؟ معنى اين مسئوليت آن است كه بايد همه مسلمانان بكوشند و طرحى بريزند تا هر دسته به كارى كه بهتر از عهده آن برمى‌آيد بپردازد و يك نوع مراقبت همگانى در كار باشد كه كارهاى ضرورى جامعه انجام شود و هر فرد يا دسته‌اى كه كارى را به عهده گرفته آن را درست انجام دهد. رهبرى و هدايت اين تعاون اجتماعى و تنظيم برنامه تقسيم كار، از وظايف حكومت است و اگر حكومت در كارهايى كه بر عهده اوست، مسامحه كند بر همه لازم است كوشش كنند و با استفاده از همه طرقى كه در قوانين اسلامى مقرر شده، حكومت را به انجام آنها