اينها خليفه پروردگار هستند. خليفه پروردگار يعنى: آئينه تمام نما. هر جا كه لفظ خليفه استعمال شد، تمام مناصبى كه لازم خليفه‌است، نيز از آن استفاده مى‌شود. كما اينكه أمير المؤمنين عليه السّلام درباره خودِ أئمّه عليهم السّلام، لفظ خليفه مى‌آورد

. خَلِيفَةُ رَسُولِ اللَهِ يا خَلِيفَةُ اللَهِ، معنيش اين است كه: اين شخص بتمام معنى وجودش- كأنَّهُ هُو- جانشين خداست در روى زمين. يعنى خداوندى كه ميخواهد در روى زمين حكومت كند، و مردم را به راه سعادت هدايت نموده و به بهشت ببرد، و از مُهلِكات نجات داده و از شرّ شيطان محفوظ بدارد، و آنها را از منجيات و مُهلِكات آگاه نموده، و از مفاسد برهاند. آن كسانى كه در روى زمين خليفة الله و نشان دهنده خدا هستند، نيز چنين أشخاصى هستند كه داراى چنين صفاتى مى‌باشند. و اين كلمه دلالت بر ولايت آنها مى‌كند.

و اين فقرات، اختصاص به إمام معصوم ندارد، بلكه هم شامل إمام معصوم و هم شامل بقيّه علماء ربّانى كه در هر زمان هستند مى‌شود. و اين دليلى است قوىّ براى ولايت فقيه. اللَهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ ءَالِ مُحَمَّد