اگر نابرابرى ادامه يابد و روزبه‌روز بيشتر شود و مزد واقعى اكثريتى عظيم از خانواده‌هاى ما روزبه‌روز كاهش يابد، كسى به درستى نمى‌داند چه پيش خواهد آمد ... اگر فرايند سياسى مبتنى بر دمكراسى نتواند آنچه را كه سبب بروز اين واقعيت، در درون نظام سرمايه‌دارى مى‌شود علاج كند، دمكراسى نيز بى‌اعتبار خواهد شد.[1]

3- 5. آزادى‌

آزادى يكى از موضوعاتى است كه مورد احترام همه انسانها است و البته در هيچ جامعه‌اى آزادى مطلق وجود ندارد. دمكراسى مبتنى بر ليبراليسم مدعى است كه دولت بايد حداقل دخالت را در امور جامعه داشته باشد و در مقابل، شهروندان از حداكثر آزادى برخوردار باشند. كار ويژه دولت تأمين امنيت است و تنها در صورتى قانون وضع مى‌كند كه آزادى برخى به آزادى افراد ديگر لطمه بزند. به عبارت ديگر، آزادى برخى افراد نبايد به قيمت از بين رفتن آزادى عده‌اى ديگر مجاز شمرده شود.

آزادى و قدرت مفاهيمى متضاد و ناظر به دو حوزه متعارض‌اند. هرچه قلمرو اختيارات دولت كوچك‌تر باشد كنترل آن آسان‌تر است. يك حكومت دمكراتيك لزوما بايد ضعيف و محدود باشد و بر امور كمترى حكومت كند. دو قلمرو اصلى آزادى عبارت‌اند از: آزادى در مسائل دينى و معنوى، و ديگرى آزادى در زندگى اقتصادى و امور مادى. مهم‌ترين عرصه‌هاى آزادى را مى‌توان در محورهاى ذيل خلاصه كرد:

[1] - همان، ص 333.