در حوزه‌هاى علميه تتبع كرده‌اند و با روش درست توانسته‌اند مسائل اسلامى را دريافت كنند، آنها اسلام‌شناسند. پس كشف اين راه، به نوعى اسلام‌شناسى نياز دارد كه اين اسلام‌شناسى حتما نظام‌مند و داراى متدولوژى خاصى است.

نكته ديگر، پيمودن اين راه در كمال عقلانيت و نگاه عملى است. امام باقر عليه السّلام مى‌فرمايد: «چون قائم ما قيام كند، خداوند دست رحمتش را بر سر بندگان مى‌گذارد و عقول آنها كامل مى‌شود.» 6

در زمان ظهور، عقل‌ها كامل مى‌شود. امام سجاد عليه السّلام مى‌فرمايد: «تمام علم 27 حرف است و آن‌چه پيامبران و امامان آورده‌اند، دو حرف بيشتر نيست. در زمان مهدى موعود عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف بخش‌هاى مختلف علم كامل مى‌شود. آن 25 تا در آن زمان كامل مى‌گردد.» 7

يعنى عقل‌گرايى و تتبع علمى ويژگى اين صراط است. مسلمانان اگر دنبال علم نباشد، نمى‌تواند بگويد منتظر مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است. اگر عقل‌گرايى را كنار بگذارد و احساس‌گرايى داشته باشد، نمى‌تواند بگويد منتظر مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است. اين امر نشان مى‌دهد مسير را بايد با شناخت و عقل و كسب دانش بيشتر طى كرد؛ چون كامل شدن عقل و دانش بشرى مشخصه ظهور است، يعنى ايده‌آل ما چنين ويژگى‌هايى دارد. آمادگى براى ظهور به معناى مسلح شدن عقلانيت بر فرد و جامعه است، چه در زندگى و حيات فردى و چه در اجتماع. امام صادق عليه السّلام از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم نقل مى‌كند: چون خوبى حال فردى را ديديد، مثلا نماز و روزه بسيار مى‌گزارد، در خوبى عقلش بنگريد چون به ميزان عقلش پاداش مى‌گيرد.

خداوند به پيچيدگى مؤمن توجه مى‌كند نه به سادگى‌اش. روايت ديگر عجيب‌تر است. سليمان ديلمى به امام صادق عليه السّلام عرض كرد: فلان كس در عبادت و ديانت و فضيلت چنين و چنان است.

انتظار داشت كه امام عليه السّلام بگويد: عجب فرد شريفى است مثلا ببينيم او را. در حالى كه مى‌فرمايد: «كيف عقله؛ عقلش چگونه است؟» گفت: نمى‌دانم. امام فرمود:

«إنّ الثواب على قدر العقل؛ پاداش را به اندازه عقل مى‌دهند.»

افراد منتظر بايد به عقل پيچيده مسلح باشند يعنى عقلشان به حد كمال برسد و دنبال دانش باشند. در اين ديدگاه، ضمن اين‌كه آينده‌اى روشن پر از علم و اخلاق‌