اطلاق قلمرو ولايت فقيه نيز دلالت دارند.

25. گرچه ولايت انتصابى فقيه، تنها طريق حكومت اسلامى نيست و اقامه دين و اداره جامعه از طرقى نظير ولايت انتخابى مقيّده فقيه، وكالت فقيه، نظارت فقيه يا مشورت با فقيه امكان‌پذير است، با وجود اين مطمئن‌ترين و مؤثرترين راه تحصيل تأمين غرض، «انتصاب ولايت» است و از آن‌جا كه حكمت الهى و فيض ربوبى به انتظام احسن امور تعلق مى‌گيرد (نه صرف انتظام)، عدم نصب، خلاف مقتضاى حكمت خواهد بود.

26. دلايل نقلى با توجه به صحت سند برخى از آنها (صحيحه قدّاح، موثّقه سكونى، مقبوله عمر بن حنظله و مشهوره ابو خديجه) و تظافر روايى بعضى ديگر، بى‌ترديد قابل استناد و استدلال مى‌باشند.

27. دلالت برخى از روايات (مقبوله عمر بن حنظله، مشهوره ابو خديجه، توقيع شريف امام زمان) بر نصب فقيه جامع شرايط به ولايت، روشن و غير قابل خدشه است.

28. حداقل ويژگى‌هاى حاكم اسلامى، برگرفته از براهين عقلى عبارت است از سه عنصر: فقاهت، عدالت و كفايت (كارامدى). در روايات نيز بر سه شرط فقاهت، عدالت و مديريت به عنوان شروط اساسى رهبرى تأكيد شده است.