مردان ماهيت خود را به‌ذهن خود مى‌دانند نه به بدن خود. آنها ذهن خود را به‌اندازه مردان، منطقى و عقلانى مى‌دانند. چقدر عجيب است كه فمينيسم لحن خود را 180 درجه تغيير داده است.

اين لحن جديد توسط برخى از جمله «كارول پيت من» به‌وجود آمده كه ادعا مى‌كند «وقتى زنان به‌دنبال برابرى هستند، آن هم بدين معنا كه زنان از لحاظ فردى، شغلى و شهروندى مانند مردان باشند، پيدا كردن دفاع متقاعد كننده در برابر اين اتهام ضد فمينيستى ديرين كه چنين نظريه‌پردازانى مى‌خواهند زن را به مرد تبديل كنند، دشوار است. و تا زمانى كه نظريات برابرى اهميت سياسى بدن زنان را به رسميت نشناسند، تا زنان را به‌عنوان زن و نه به‌عنوان برابرهاى مرد در برگيرند، آرمانهاى «برابرى» فمينيستى تحقق نمى‌يابند. چرا؟

در پاسخ مى‌توان گفت: اگر فمينيسم خواهان «برابرى متفاوتى» باشد- نوعى برابرى كه تفاوت‌هاى زنان نسبت به مردان را ارج مى‌نهد- پس مجبورند كه با مردان رقابت كنند و البته در بسيارى موارد شكست مى‌خورند. در همه عرصه‌ها، اگر زنان و مردان معيارهاى برابرى داشته باشند، پس يا معيارها بايد ضعيف شوند يا برعكس، معيارها بايد يكسان نگه داشته شوند و البته حدود 80 درصد زنان قادر به انجام آن نخواهند بود.

در همه عرصه‌ها همين‌طور است. جاى تعجب است كه چرا وقتى مردان و زنان رقابت مى‌كنند- مثلًا به‌عنوان بهترين نقاش، فيلسوف، ورزشكار، فيزيكدان، موسيقى‌دان و ... در دنيا- تقريباً هميشه مردان برنده مى شوند.