گردن‌فرازى در مقابل نظام مردمى و دينى!

كسانى كه اين‌طور زندگيشان را در ذلتِ در مقابل قدرتها گذراندند، حالا كه نوبت جمهورى اسلامى مى‌رسد، گردنكشى مى‌كنند! اين گردن، ارزش ندارد. اين، گردن‌فرازى نيست. برافراشتن آن گردنى خوب است و افتخار دارد كه نشان داده باشد گردن افراز است. كسانى كه حتّى عزت علم را نگه نداشتند، حالا وقتى نوبت به يك نظام مردمى رسيد كه هيچ ادعايى ندارد جز اينكه از مردم و براى مردم و در خدمت مردم است و با هدايت دين عمل مى‌كند و نوكر بيگانگان و امريكا و ديگران نيست، يك‌مرتبه نوبت سرفرازى و گردن‌فرازى اينها رسيد و در مقابل اين نظام ايستادند. بايد توى سر اينها زد. اين بى‌احترامى به علم است كه ما اينها را در عداد علما راه و جايشان بدهيم. آن كسى كه احترام نظامى را كه مبتنى بر معرفت و علم است، نگه نمى‌دارد؛ احترام ملتى را كه در اين نظام، مندمج و مندرج است، نگه نمى‌دارد، اينها را واقعاً بشناسيد.

رياست دانشگاه‌ها، رياست علمى‌

من يك وقت در چند سال قبل از اين حرفى زدم كه بعضى‌ها هم جنجال كردند. گفتم كه رياست دانشگاه‌ها بايد رياست علمى باشد- الان هم اعتقادم همين است- يعنى آن كسى كه در رأس دانشگاه‌هاست، بايد از لحاظ علمى هم طورى باشد كه كسانى كه آنجا هستند، اين فرد را به عنوان رئيس قبول داشته باشند؛ اما علمِ با عمل، علمِ با اعتقاد. طورى نباشد كه آدم بى‌اعتقادى كه مى‌خواهد سربه تن اين نظام نباشد، اصلا اعتقادى به اسلام ندارد، يا اسلام را مسخره مى‌كند، يا حزب‌اللّهى‌ها را مسخره مى‌كند، يا دانشجوى مؤمن را مسخره مى‌كند، اين شخص در رأس كارها بيايد. نه، دستش را بگيريد، كنار بگذاريد. مى‌خواهد بيايد سر كلاسهاى ما درس بدهد، حرفى نداريم. هر معلمى بيايد درس بدهد، ما قبول داريم. ما از علم همه كس استفاده مى‌كنيم؛ ولو كسى كه ما را قبول نداشته باشد. علمش را بگويد، ما با كمال تواضع مى‌نشينيم و از علم او استفاده مى‌كنيم، نظام از علم او استفاده مى‌كند؛ اماآنجايى كه بناست در اداره‌ى امور دانشگاه تعيين‌كننده باشد، ابدآ. اگر كسى به يك دختر چادرى يا باحجاب، با نظر تحقير نگاه مى‌كند، تحقيرش كنيد؛ ملاحظه نكنيد. اگر كسى به جوان حزب‌اللهى كه ريش دارد، با نظر تحقير نگاه مى‌كند و دورش مى‌كند (حالا اگر اين گزارش‌هايى كه گاهى از گوشه و كنار به ما رسيده، راست‌