اى ايمان آوردندگان! به جدّ، قسط و عدل را به پاى داريد و از آن هيچ‌گونه انحرافى نداشته و هرگز عدول نكنيد.[1] در كلمات پيشوايان اين مكتب، عدالت به عنوان «استوارترين اساس و بنيان» معرفى شده‌[2] كه در زندگى بشر، از آب در كام تشنه گواراتر، و از عسل شيرين‌تر، و از مشك خوش‌بوتر است.[3] آيا ممكن است عدالت در جامعه حاكميت يابد، بدون آن كه حكومتى عدالت‌گستر وجود داشته باشد؟ آرمان عدالت اجتماعى، بدون در دست داشتن دولت شايسته و كارآمد، رؤيايى است كه هرگز تعبير نمى‌گردد؛ زيرا اگر در اصلاح انحرافات جزئى، به وسيله ارشاد و موعظه، توفيقى حاصل گردد- كه البته چنين است- ولى براى جلوگيرى از سيل‌هاى طغيان‌گر كه از قلّه‌هاى ظلم و تعدّى جريان مى‌يابد و به قصد ويران‌كردن همه بنيادهاى انسانى، از هر سو آنان را محاضره مى‌كند، چاره‌اى جز به كارگيرى قهر و قدرت نيست. ازاين‌رو، براى حاكميت قسط، انبياى الهى بايد علاوه بر در دست داشتن كتاب و ميزان، از صلابت آهن نيز كمك بگيرند:

لقد ارسلنا رسلنا بالبيّنات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط و انزلنا الحديد فيه بأس شديد و منافع للناس و ليعلم الله من ينصره و رسله بالغيب ان الله قوىّ عزيز؛[4] ما پيامبران خود را با ادله و معجزات فرستاديم و برايشان كتاب و ميزان نازل نموديم تا مردم به عدالت قيام نمايند. و آهن را، كه در آن هم سختى كارزار و هم منافع بسيار است، براى حفظ عدالت آفريديم تا خدا معلوم بدارد كه او و پيامبرش را چه كسى در نهان يارى مى‌كند. خداوند قوى و عزيز است.

پس انسان‌هاى آرمان‌گرا و حق‌جو، وقتى مى‌توانند به اهداف خود دست يابند كه‌

[1] - محمد حسين طباطبائى، الميزان، ج 5، ص 108.

[2] - آمدى، تصنيف غرر الحكم، ص 339.

[3] - امام صادق عليه السّلام: مى‌فرمايند:« العدل احلى من الماء يصيبه الظمان، اطيب ريحا من المسك، احلى من الشهد»( كلينى، كافى، ج 2، ص 146- 147).

[4] - حديد( 57) آيه 25.