نام کتاب : حكومت اسلامى در چشمانداز ما نویسنده : سبحانى، شيخ جعفر جلد : 1 صفحه : 133
در اين بررسى خواهيم ديد كه اسلام بنيانگذار
مسأله «بيعت با رئيس دولت» نيست بلكه اين مطلب، پيش از اسلام نيز سابقه داشته است
و هرگز در آن اعصار به وسيله «بيعت» امير و رئيسى تعيين نمىكردند، بلكه در مواردى
با فرد و يا گروهى يا شخصيتى بيعت مىكردند كه قبلا رياست و سرپرستى او را پذيرفته
بودند. سپس از طريق بيعت، به مقام و موقعيت او تحكيم مىبخشيدند و در حقيقت، بيعت
وسيله شناسايى رئيس به عنوان رياست نبود، بلكه رياست فرد مورد بيعت، قبلا مسلم بود
سپس براى تأكيد و تحكيم موقعيت، اين تسليم و شناسايى، در قالب بيعت اعلام و تأكيد
مىشد.
اينك توضيح اين سه طرح:
گزينش از طريق بيعت
لفظ «بيعت» مصدر فعل «باع» به معنى فروختن است زيرا شخص بيعتكننده
جان و مال خود را در اختيار فردى كه با او بيعت مىكند، مىگذارد، و او نيز در
مقابل آن متعهد مىگردد كه در راه اصلاح و رفاه حال او بكوشد، تو گويى طرفين با
چنين تعهد، به داد و ستد پرداخته و هر كدام متعهد مىگردد كه در راه اصلاح و رفاه
طرف
نام کتاب : حكومت اسلامى در چشمانداز ما نویسنده : سبحانى، شيخ جعفر جلد : 1 صفحه : 133