دسترسى نداشته باشد، غير آنها را نيز شامل مى‌شود، يعنى كسانى كه عادل بوده و زمام امور جامعه اسلامى را برعهده بگيرند.

3. وزيران: در قرآن كريم، از كلمه وزير استفاده شده است، آنجا كه از موسى حكايت مى‌كند كه به خدا چنين گفت:

و اجعل لى وزيرا من أهلى هارون أخى و اشدد به أزرى.[1] «و از خويشانم براى من وزيرى قرار بده، برادرم هارون را، و به وسيله او مرا نيرومند ساز.»

و امير مؤمنان على عليه السّلام در فرمان تاريخى خود به مالك اشتر مى‌فرمايد:

«إنّ شرّ وزراءك من كان للأشرار قبلك وزيرا و من شركهم في الآثام فلا يكوننّ لك بطانة فإنّهم أعوان الأثمة و إخوان الظلمة».[2] «بدترين وزيران، وزيرى است كه پيش از تو در دستگاه اشرار و تبهكاران مقام وزرات داشته و در گناهان آنان شريك بوده است. مبادا چنين كسى از نزديكان تو باشد، زيرا اينان همدست جنايتكاران و ياور ستمكارانند.»

[1] - طه/ 29.

[2] - نهج البلاغة، نامه شماره 53.