اشاره شده، و اين كلمه در قرآن در چند مورد، ذكر شده است مانند:

يا أيّها الّذين آمنوا أطيعوا اللّه و أطيعوا الرّسول و أولى الأمر منكم.[1] «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خداوند فرمان ببريد و از پيامبر و فرمانروايان خود، اطاعت كنيد.»

و إذا جاءهم أمر من الأمن أو الخوف أذا عوابه و لو ردّوه الى الرّسول و إلى أولى الأمر منهم لعلمه الّذين يستنبطونه منهم.[2] «هنگامى كه خبرى از پيروزى و شكست به آنها برسد (بدون تحقيق) آن را شايع مى‌سازند و اگر آن را به پيامبر و صاحبان فرمان از خد (كه قدرت تشخيص كافى دارند) ارجاع كنند.

از ريشه‌هاى مسائل آگاه خواهند شد.»

بر كسى كه در آثار نبوى، تتبع نمايد مخفى نيست كه مراد از «اولى‌الامر» به هنگام نزول اين آيه، امامان معصوم مى‌باشند، كه پيامبر به اسامى آنان از اوّل تا آخر تصريح كرده است، البته آنان مصاديق كامل «اولى الامر» هستند، و تصريح و اسامى آنها به عنوان ذكر «اظهر مصاديق» است ولى اگر امت اسلامى به افراد معصوم،

[1] - نساء/ 59.

[2] - نساء/ 83.