2. اسلام و علم‌

به رغم آنچه در تعارض و ناسازگارى مسيحيت با علم و معرفت بيان شد، دين اسلام با دانش و معرفت، پيوندى نزديك و ناگسستنى دارد. وفاق و آشتى دين و دانش در اسلام در سه حوزه چشمگير و در خور توجه است:

2- 1. تشويق به فراگيرى دانش؛

در اين عرصه اسلام گوى سبقت از هر مكتب و آئينى را ربوده است و از اين هم فراتر رفته و كسب دانش‌هاى لازم در جهت تأمين نيازمندى‌هاى دنيوى و اخروى را ضرورى دانسته است؛ چنان‌كه پيامبراكرم صلى الله عليه و آله فرمود:

«ان طلب العلم فريضة على كل مسلم»[1]؛ «همانا علم آموزى بر هر مسلمانى واجب است».

و نيز آمده است: «عالمى كه از دانش او بهره برند از هفتاد هزار عابد برتر است»[2]. در كتاب‌هاى روايى و نصوص دينى ابواب مفصلى در اين زمينه وجود دارد.[3]

2- 2. تقويت روحيه علمى؛

اسلام روحيه پژوهشگرى را ارج مى‌نهد و در مسير حقيقت‌يابى و معرفت اندوزى هيچ مانعى نمى‌نهد.

قرآن مجيد آواى تحقيق و جست‌وجوى آزاد و گزينش رهاورد معقول پژوهش را صلا داده و فرموده است: «بشارت ده بندگانى را كه به سخنان گوش فرا داده و برترين آنها را برمى‌گزينند».[4]

[1] - الشيخ المفيد، الامالى، ص 292

[2] - بصائر الدرجات، باب فضل العالم على العابد، ص 6

[3] - به عنوان نمونه ر. ك: اصول كافى، ج 1، كتاب فضل العلم

[4] -« فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه»،( زمر( 39)، آيه 18)