روبوكاپ 2، رمبو 3 و داى‌هارد 3[1] شاهد 525 مرگ خواهد بود.

ويديو موسيقى‌هاى ام تى وى، به طور متوسط ساعتى 20 عمل خشونت‌آميز را نشان مى‌دهد. در واقع 60 درصد برنامه‌هاى ام تى وى، خشونت را با تصاوير جنسى مبتذل پيوند مى‌دهد.

برنامه‌هاى صبح شنبه كودكان به طور متوسط 20 تا 25 عمل خشونت‌آميز را در هر ساعت نشان مى‌دهد.[2]

از سال 1960، در بيش از 3000 مطالعه، تأثير تلويزيون بر كودكان و نوجوانان ارزيابى شده است. خودِ اين مطالعات مورد داورى، بازبينى و مقايسه قرار گرفته‌اند و متخصصان آنها را تأييد مى كنند. بنا به گفته لئونارد ارون كه يك پژوهشگر پيشگام است، «گفتمان علمى به پايان رسيده است»؛ يعنى رابطه ميان تماشاى برنامه‌هاى خشونت‌آميز و رفتارهاى خشن متعاقب آن، از جمله اعمال مجرمانه، رابطه‌اى علت و معلولى است.[3] اين به آن معنا نيست كه بگوييم خشونت پخش شده از تلويزيون تنها عامل قابل سرزنش در رابطه با خشونت جوانان است، بلكه نقش تلويزيون يك عامل اثبات شده است.

لورنس گوردن‌[4]، يكى از تهيه‌كنندگان هاليوود، اين سخن را به نوعى ديگر مى‌گويد: «اگر بگويم مردم از آنچه بر صفحه تلويزيون مى‌بينند، تقليد

[1] -

- Total Recall, Robocop 2, Rambo III, Die Hard III

[2]

- A. C. Huston et al., Big World, Small Screen: The Role of Television in American Society) Lincoln: University of Nebraska Press, 2991(, pp. 35- 45.

[3]

- Leonard D. Eron, testimony on violence and the media, U. S. Senate Judiciary Committee, June 8, 3991, p. 1.

[4] -Lawrence Gordon