تعليم فردى را مطرح كرد، به تزكيه و تعليم جمعى پرداخت و [به درمان‌] كينه‌جويى، حقد، حسادت و ... پرداخت. آن‌كه عداوت را تبديل به صلح مى‌كند، كيمياگرى است (ولايت تكوينى) و تنها با نصيحت ممكن نيست. كار امام عصر (عج)، تبديل عداوت به صداقت و ... است. بيشتر كارهاى امام زمان (عج) (تأمين امنيت، عدالت، رفاه و ...) فرعى است و مهم، كار اصلى است و اين كار اصلى با كارهاى فرعى كامل مى‌شود ...».[1]

حميد مولانا نيز تحليل قابل توجهى در اين باره دارد: «منجى‌گرايى دنياى سكولار و مدعيان نجات بشر، اهداف حكومت‌هاى دموكراسى را آزادى، امنيت، رفاه، بهداشت، آموزش و كار اعلام مى‌كنند؛ ولى اهداف اسلام و مهدويت تنها شامل اينها نيست؛ بلكه چيزى بالاتر است كه امروز در دموكراسى‌هاى دنيا و غرب از آن صحبتى به ميان نمى‌آيد: هدايت انسان در تمامى ابعاد، بالا بردن انسان در ابعاد حس، فكر، عقل، شفافيت و درك منزلت و كرامت انسانى و الهى از طريق قلب و دل. قلمرو و حكومت اسلام تابع زمان و مكان نيست و انسان در هستى و كل نظام جهانى مطرح است».[2]

پنج. دلايل و شواهد دولت اخلاقى‌

پس از آنكه امام مهدى عليه السّلام دولت خود را تأسيس كرد و حكومت بر جهان را در دست گرفت؛ عملكردى كامل، چند جانبه و اخلاق محور ارائه خواهد داد. بر اين اساس نظام سياسى و دولت امام مهدى (عج) دولتى، كارآمد و متكامل خواهد بود؛ كارآمدى به‌عنوان بالفعل نمودن، بهره‌بردارى كامل، سازمند، متعادل و متعالى از تمامى استعدادها، امكانات و فرصت‌هاى اقتصادى، فرهنگى و اجتماعى و كاهش يا از بين بردن تعديّات و ضايعات.

چنين رويكردى، نه آرمانى است و نه غيرقابل دسترس؛ بلكه طرحى عملى و قابل دسترس و اجرا است؛ زيرا در عصر ظهور، موانع و مشكلات (ستيزه‌جويى، جنگ،

[1]. سخنرانى در حسينيه امام خمينى، قم: نيمه شعبان 1383.

[2]. حميد مولانا، شناخت منجى بشريت، كيهان 9/ 7/ 83