آيين مقدس اسلام، آن را انتخاب كرده است. اعتقاد به خداوند دانا، توانا، داور روز قيامت، آگاه از اعمال و ... بزرگ‌ترين پشتوانه اخلاق و طبيعى‌ترين ضامن اجراى اصول انسانى است. خود «اخلاق» نقش‌هاى سازنده و مؤثرى دارد، از جمله:

1. تقويت كننده روان انسان؛ انسان از دو بعد جسمى و روحى تشكيل يافته است.

در بعد روحى، تزكيه نفس و تحلّى به فضايل اخلاقى و دورى از رذايل، بر عهده اخلاق است. از بعد جسمانى نيز بايد تمام چيزهاى مادى را وسيله‌اى براى رشد و تعالى روح در نظر گرفت و در سير تكاملى خود، نبايد بدن و تربيت آن را هدف اساسى قرار داد (امرى كه دانشمندان غرب توجّه بيشترى به آن دارند)!

2. تعديل كننده خواسته‌ها؛ اخلاق انسانى و اسلامى، خواسته‌هاى مطلق انسان را تعديل و مهار مى‌كند و تعادلى بين غريزه و نيروهاى باطنى انسان به وجود مى‌آورد.

تعديل اين غرايز، در تصحيح رفتار و گفتار انسان، تأثير به سزايى دارد و جلوى بسيارى از تجاوزها، انحراف‌ها، فتنه‌ها، فسادها و ديگر بلاهاى خانمان‌سوز اجتماعى گرفته مى‌شود.

3. اجتماع سالم در پرتو اخلاق سالم؛ با رواج فضايل اخلاقى در جامعه و حاكميت اخلاق اسلامى، بى‌ترديد آن جامعه از آرامش و سلامت بالايى برخوردار خواهد بود.

اگر دنياى امروز در آتش هرج‌ومرج مى‌سوزد و كابوس فساد و انحراف بر آن حكمفرما است؛ اگر دنياى امروز گرفتار كشمكش‌ها، فحشا، تجاوز و ده‌ها فتنه و فساد ديگر است و دولت‌مردان همچون گرگ‌هاى درّنده و خون‌آشام، از ترس همديگر خواب آرام ندارند و پيوسته در انديشه نابودى همديگر هستند! اگر جوانان به انحرافات جنسى آلوده شده‌اند و بى‌عفّتى و بى‌بندوبارى دامنگير زنان و دختران گرديده است! همه و همه به علّت عدم حكومت مكارم و فضايل اخلاقى در جامعه و عدم توجّه به مبانى اسلامى و آداب انسانى است. اگر در اجتماعى تعاون، هميارى، انفاق، عفّت، تواضع، حسن ظن، محبّت و به‌طور كلّى، عدالت حكم‌فرما باشد، اين اجتماع همان مدينه فاضله و جامعه آرمانى اسلام خواهد بود كه مى‌توان در آن با فكرى آسوده و به‌