طلب خواهد كرد»[1]. امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه‌ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً، فرمود: «مقصود از مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً حسين بن على است كه مظلوم كشته شده و ما اولياى او هستيم و قائم ما چون قيام مى‌كند، در طلب انتقام خون او برمى‌آيد ...

مقتول حسين عليه السّلام و وصىّ او، قائم است»[2].

در روايتى از امام صادق عليه السّلام نقل شده است: چون حسين بن على عليه السّلام به شهادت رسيد، فرشتگان الهى ضجّه سر دادند و گفتند: پروردگارا! با حسين عليه السّلام چنين شد، در حالى كه او برگزيده تو و فرزند پيامبر تو است؟! پس خداوند، نور قائم را به آنان نشان داد و فرمود: «به وسيله قائم، انتقام او را خواهم گرفت.»[3]

از طرفى در روايات مختلفى اشاره به انتقام امام مهدى (عج) از دشمنان خدا و رسول او و پيامبران شده است. امام صادق عليه السّلام در اين باره فرمود: «براى مخالفان ما در دولت ما نصيبى نيست. خداوند به هنگام قيام قائم ما، خون آنان را بر ما حلال كرده است ... هنگامى‌كه قائم ما قيام كند، انتقام خدا و پيامبر ما را خواهد گرفت»[4].

پيشواى پنجم امام باقر عليه السّلام درباره تفسير آيه‌ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ‌ فرمود: « [اين آيه در حق ياران او است‌] هنگامى‌كه قائم قيام كند، او و اصحابش از بنى اميه و تكذيب كنندگان و ناصبيان (دشمنان اهل بيت) انتقام مى‌گيرند»[5].

[1].« القائم منّا اذا قام طلب بثأر الحسين»: محمد بن مسعود عيّاشى، تفسير عيّاشى، ج 2، ص 290، ح 61؛ محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 44، ص 218، ح 7.

[2]. محمد بن مسعود عياشى، تفسير عياشى، ح 3، ص 290، ح 67؛ محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 44، ص 218، ح 7.

[3].« بهذا القائم، انتقم منهم»: محمد بن على بن بابويه صدوق، علل الشرايع،( قم: مكتبة داورى، بى‌تا)، ج 1، ص 160، ح 1؛ محمد بن يعقوب كلينى، كافى، ج 1، ص 465؛ محمد بن جرير طبرى، دلايل الامامة، ص 239.

[4].« ما لمن خالفنا فى دولتنا من نصيب! انّ اللّه قد احل لنا دمائهم عند قيام قائمنا، فاليوم محرّم علينا و عليكم ذلك فلا يغرنّك احد اذا قام قائمنا انتقم للّه و لرسوله و لنا اجمعين»: عما الدين محمد طبرى، بشارة المصطفى،( نجف: كتابخانه حيدريه، 1383)، ص 257؛ محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 52، ص 376، ح 177.

[5].« ...\i فَأُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ‌\E القائم اذا قام، انتصر من بنى اميّه و من المكذّبين و النصّاب هو-- و اصحابه»: فرات بن ابراهيم كوفى، تفسير فرات الكوفى، ص 399، ح 532؛ على بن ابراهيم قمى، تفسير قمى، ج 2، ص 278؛ سيد شرف الدين حسينى، تأويل الايات الظاهرة، ص 534.