در اين عصر رئيس دولت، مهدى (عج) خواهد بود و حكومت و فرمانروايى جهان در دست او و صالحان و شايستگان قرار خواهد گرفت. خداوند به دست آنان، بشارت‌ها و وعده‌هاى خود را تحقق خواهد بخشيد: «اين امت، امت مرحومه است كه پيامبرش از خود او و مهدى‌اش نيز از خود او است. اين امر به وسيله ما آغاز شده و به وسيله ما پايان مى‌پذيرد. براى ما دولتى هست كه در آينده مقدّر است و پس از دولت ما، ديگر دولتى نخواهد بود؛ زيرا ما اهل عاقبت هستيم و عاقبت از آن پرهيزگاران است.»[1]

دو. باورداشت مهدويت‌

عقيده به مهدويت و باور به ظهور و قيام مهدى موعود، به‌عنوان نجات‌دهنده عالم بشريت و اصلاح‌گر موعود، باور و اعتقادى است كه براساس كتاب و سنت پديد آمده و همه مسلمانان پيشين و پسين، بر آن اتفاق‌نظر دارند. اين باورداشت، به‌عنوان انديشه اصيل اسلامى، بر پايه استوارترين دلايل عقلى و نقلى بنا نهاده شده و هيچ‌يك از مسلمانان- به جز عده‌اى اندك- به انكار و يا ترديد آن نپرداخته است. در اين رابطه ابتدا ديدگاه اهل سنت و سپس نظر شيعه نقل مى‌شود:

2- 1. ديدگاه اهل سنت:

سويدى مى‌گويد:

«آنچه علما بر آن اتفاق‌نظر دارند، اين است كه مهدى آن كسى است كه در آخر الزمان قيام مى‌فرمايد و زمين را از عدل‌وداد پر مى‌كند و احاديث راجع به مهدى (عج) و ظهور او بسيار است»[2].

[1].« هذه الامّة مرحومة؛ فمنها نبيّها و منها مهديّها، بنا فتح هذا الامر و بنا يختم و لنا ملك مؤجل و ليس بعد ملكنا ملك لانّنا أهل العاقبة و العاقبة للمتقين»: كامل سليمان، يوم الخلاص( روزگار رهايى)،( تهران: نشر آفاق، 1376)، ج 2، ص 594؛ به نقل از: الصواعق المحرقه، ص 97.

[2]. ر. ك: لطف اللّه صافى گلپايگانى، امامت و مهدويت؛( قم: دفتر انتشارات اسلامى، 1380)، ج 2،-- ص 312؛ به نقل از: سوائك الذهب، ص 78.