همواره از اصول مبارزه ما با نظام است. ضمناً توجه كنيد كه عامل ناتوانى و عدم‌رشد و موفقيت ما در داخل كشور ولايت‌فقيه است و در مجموع براى مبارزه با جمهورى اسلامى ضمن آنكه يارى گرفتن از قدرت‌هاى خارجى نبايد فراموش شود، گروه‌هاى مخالف نظام بايد براساس طرفدارى از حكومتى ملى‌گرا- در قالب ايجاد دموكراسى و جامعه مدنى و مقابله و مخالفت با قدرت مذهبى و اسلامى- با هم همكارى كنند.[1]

دراين‌باره جوزف بايدن، رئيس كميته روابط خارجى سنا اعلام مى‌دارد:

دولت بوش بايد به تمامى سازمان‌هاى غيردولتى آمريكايى اجازه بدهد كه به گروه‌هاى ايرانى مرتبط با جامعه مدنى، حقوق بشر، فرهنگى و خواهان دموكراسى كمك مالى كنند.[2]

همچنين سناتور تامس داشل، رهبر فراكسيون اكثريت در كنگره آمريكا پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 مى‌گويد:

ايالات‌متحده بايد فشارهايش را زياد كند تا اصلاح‌طلبان ايران بتوانند مردم را بترسانند و خواسته‌هاى ما را تبليغ كنند ... ايالات‌متحده در اين راستا، هم بايد تهديد كند و هم راه را براى مذاكره باز كند و البته انجام مذاكره را هم به اعلام برائت ايرانى‌هاى مذاكره‌كننده از حكومت دينى و ولايت‌فقيه بايد مشروط كرد.[3]

اين جريان پرخطر داخلى كه با حمايت و بودجه آمريكايى‌ها و اروپاييان‌[4] هدايت مى‌شود، اقداماتى براى سرنگونى جمهورى اسلامى ايران انجام داد كه حتى جناب آقاى سيد محمد خاتمى در آخرين ديدار خود با دانشجويان در شانزدهم آذر 1383 در دانشگاه تهران گفت:

از اردوگاه اصلاح‌طلبان صداى دشمن را مى‌شنوم.[5]

[1]. مسعود خرّم، هويت، ص 137.

[2]. روزنامه كيهان، 25/ 12/ 1380.

[3]. روزنامه رسالت، 29/ 2/ 1381، ص 13.

[4]. بنگريد به: روزنامه كيهان، 25/ 4/ 1379 تا 1/ 5/ 1379 و 10/ 2/ 1380.

[5]. مطبوعات 17/ 9/ 1383.