فِرِدهاليدى، استاد روابط بين‌الملل دانشگاه لندن و از فعالان سياسى روابط خارجى انگليس مى‌گويد:

ظهور اصلاح‌طلبى در ايران وقتى مى‌تواند در افق مطلوبى با غرب دست رفاقت بدهد كه از سنگلاخ ولايت‌فقيه بگذرد ....[1]

ريچارد كلمن، سياستمدار معروف آمريكايى نيز چنين مى‌گويد:

ظاهراً روزهاى تلخ سردرگمى ما با روى كار آمدن اصلاح‌طلبان سپرى مى‌شود ... ما از اين پس بايد شاهد فروريختن ستون‌هاى اين نظام سركش و مهارنشدنى باشيم؛ نظامى كه در يك قلم، ايالات متحده آمريكا را با اين همه قدرت هسته‌اى و فناورى‌اش به پشت ديوارى از تحقير تارانده است.[2]

گرى سيك، مشاور سابق امنيت ملى آمريكا و مأمور سازمان سيا، پس از بازگشت از سفر به ايران در مصاحبه‌اى مى‌گويد:

من چگونه خوشحالى خودم را نشان شما ندهم كه در ايران موج تازه‌اى به پا شده كه مصمم است طومار حكومت اسلامى را به هم بپيچد و حكومتى شبيه حكومت ايران در زمان شاه و عربستان سعودى را روى كار بياورد .... من در ايران روشنفكرانى را ديدم كه اشارات ما را دنبال مى‌كنند. آنها شش‌لولى بالا برده‌اند تا هر كس را و هرچه را كه با ما ناسازگار است، هدف قرار دهند ....

خبرنگار مى‌پرسد: مثلًا چه چيز را؟

گرى سيك مى‌گويد: مثلًا حتى ولايت‌فقيه را كه من فكر مى‌كنم در صحراى طبس، تكنولوژى برتر ما را در اراده خود دفن كرد.[3]

راديو اسرائيل نيز مى‌گويد:

اصلاح‌طلبان طعمه خوبى براى رام كردن شير سركش جمهورى اسلامى هستند.[4]

نشريه سلطنت‌طلب المجوز مى‌نويسد:

[1]. همان.

[2]. همان.

[3]. همان.

[4]. نشريه صبح، مهر 1376، ص 5.