در پى اين فتوا، طلاب و روحانيان به همراه علما و مجتهدان راهى جبهه‌هاى نبرد شدند.

در گرماگرم نبرد، رهبر جنگاوران شجاع تنگستانى، رئيسعلى دلوارى در ذيقعده 1333 ه. ق به شهادت رسيد.

در مجلس ختم وى در مسجد وكيل شيراز، مرحوم آقا سيد ابراهيم ضياء الواعظين فتواى جهاد را كه به وسيله علماى ايران و عراق، از جمله آيت اللّه حاج شيخ جعفر محلاتى صادر شده بود، به اطلاع مردم رسانيد.

از اينجا، مرحوم آيت اللّه محلاتى رهبرى حركت را برعهده گرفت و خود لباس رزم بر تن كرد و همراه با 700 مجاهد، از جمله مرحوم حاج شيخ بهاء الدين (ره) به طرف برازجان حركت كردند. ايشان در اين‌باره مى‌فرمايد:

«براى آنكه دشمن از خاك كشور به طور كامل عقب رانده شود، ما حتى پس از تخليه بوشهر در برازجان مانديم و ماندمان ده ماه به طول انجاميد تا اينكه انگليسيها مجبور شدند به كشتيهاى جنگى خود برگردند و اطراف و نواحى بوشهر را كاملا تخليه نمايند».[1]

مهاجرت به نجف‌

در سال 1340 ه. ق، آيت اللّه حاج شيخ بهاء الدين محلاتى (ره) كه در اين زمان 26 ساله بود ابتدا با صلاحديد پدر بزرگوارش با صبيه محترمه مرحوم آيت اللّه حاج ميرزا ابو الفضل محلّاتى فرزند آيت اللّه ميرزا ابراهيم محلّاتى وصلت كرد و دو سال بعد براى بهره‌ورى از درس اساطين علمى نجف رخت سفر به تن كرد و رهسپار نجف شد و به مدت 10 سال با كوشش و پشتكار فراوان از محضر استوانه‌هاى علمى نجف بهره برد و از سوى محقق عراقى و محقق شيرازى براى وى اجازه اجتهاد صادر شد.[2]

[1]. دوانى، نهضت روحانيون ايران، ج 1، ص 344.

[2]. در مورد متن اجازه محقق عراقى و مرحوم شيرازى، ر. ك: الهامى، مردى بزرگ از خطه فارس.

صص 116- 118.