سفرها

آيت اللّه عبد اللّه مامقانى در سال 1338 ه. ق به حج مشرف شد، و اين سفر، مايه عزت و آبروى شيعه و معرفى اين مذهب بود. وى در طول اين سفر به اقامه جماعت بر طبق مذهب شيعه در برابر علماى مذاهب عامه پرداخت، و هرشب نزديك به 15 هزار نفر بدو اقتدا مى‌كردند. و اين كرامت، براى هيچ‌يك از علماى شيعه روى نداده است.[1]

نيز آن مرد بزرگ دومرتبه به زيارت حضرت على بن موسى الرضا عليه السّلام در سالهاى 1322 ه. ق و 1346 ه. ق مشرف شد. در دومين سفرش بود كه شب عيد غدير[2] براى زيارت مرقد مطهر حضرت معصومه عليها السّلام به قم آمد، و مورد استقبال بسيار مرحوم آيت اللّه حاج شيخ عبد الكريم حائرى يزدى زعيم حوزه علميه قم قرار گرفت. آن مرحوم، جاى نماز خويش را در صحن مطهر به آيت اللّه مامقانى تفويض كرد، و طلاب و مردم قم از هر سو گرد او حلقه زدند، و براى پرسيدن از وى ساعتها در نوبت مى‌ايستادند. خود ايشان فرموده بود: من به قم آمدم تا اندكى استراحت نمايم، نه اينكه از بام تا شام به پاسخگويى به استفتائات، نامه‌ها و پرسشهاى طلاب بپردازم.[3]

ويژگيهاى اخلاقى‌

آيت اللّه مامقانى داراى اخلاقى نيك و رفتارى پسنديده بود. زهد، ورع، فروتنى، گفتار صريح و دورى از تمام مظاهر كبر، ريا و اخلاق ناپسند، از ويژگيهاى نمايان وى بود.[4]

[1]. همان، ص 211.

[2]. همان، ص 211.

[3]. گفتار مرحوم آيت اللّه ميرزا عبد اللّه مجتهدى.

[4]. آل محبوبة نجفى، ماضى النجف و حاضرها، ج 3، ص 256؛ تهرانى، نقباء البشر، ج 3، ص 1197.