شاعر بزرگ نجف شيخ ابراهيم صادق عاملى در وصف گلدسته‌ها چنين سروده است:

(1260 ه. ق)

ساختمان حرم و صحن حضرت مسلم بن عقيل عليه السّلام و حرم جناب هانى بن عروة در كوفه نيز از ديگر آثار مرحوم صاحب جواهر به شمار مى‌روند.[1]

احياى سنتهاى دينى‌

صاحب جواهر به آداب و سنن دينى بسيار اهميت مى‌داد. همو بود كه براى اولين‌بار سنت رفتن به مسجد سهله و شب زنده‌دارى را در آنجا احيا كرد، و همراه شاگردانش براى عبادت به مسجد سهله مى‌شتافت. او بود كه براى آسايش معتكفان در مسجد، و حفظ حرمت و تقدس آن ساختمانى را در كنار آنجا بنا نهاد تا نيازمنديهاى خادمان و زايران برآورده شود، و به منظور تشويق ديگران براى عزيمت به آنجا همه نوع لوازم سفر از قبيل: وسيله نقليه، خوراك، فرش و ديگر نيازمنديها را فراهم ساخت و مسجد را احيا كرد. اعلى اللّه درجته.

اوست كه مصداق كامل كلام گهربار امير مؤمنان على عليه السّلام قرار گرفت كه فرموده‌اند: «طوبى لمن عمل بسنة الدين واقتضى اثر النبيين».[2]

آينده‌نگرى‌

پيشتر گفتيم كه در اثر فرونشستن آتش جنگ و برقرارى صلح پايدار بين ايران و

[1]. مرحوم آيت اللّه سيد العلماء سيد حسين بن دلدار على نقوى با كمك سلطان امجد شاه هندى، مبلغ 15 هزار روپيه براى عمران اين دو حرم پرداخت؛ تهرانى، كرام البررة ج 1، ص 388.

[2]. آمدى، غرر الحكم، ج 2، ص 467، ح 33.