مسأله 2- اگر درخت‌ها را بفروشد و ميوه براى فروشنده بماند و ميوه احتياج به آبيارى داشته باشد براى صاحب آن جايز است كه آن‌ها را آب بدهد و صاحب درخت‌ها حق منع او را ندارد و هم‌چنين است عكس آن. واگر يكى از آن‌ها با آبيارى و ديگرى با ترك آبيارى متضرر مى‌شود، در مقدم داشتن حق فروشنده كه مالك ميوه است، يا حق خريدار كه مالك درخت‌هاست، دو وجه است كه دوّمى خالى از رجحان نيست؛ و احتياط (مستحب) آن است كه بر مقدم داشتن يكى از آن‌ها ولو به اينكه متحمل ضرر ديگرى شود (و آن را جبران نمايد)، مصالحه نموده و رضايت بدهند. ج 1 ص 604

(104- 107- 132- 101)

مسأله 3- اگر باغى را بفروشد و مثلًا يك نخل را استثنا كند حق ورود به باغ و خروج از آن و كشيدن شاخه و ريشه‌هاى آن از زمين را دارد و مشترى حق ندارد كه از هيچ يك از اين‌ها جلوگيرى كند. و اگر خانه‌اى را بفروشد زمين و ساختمان‌هاى بالا و پايين، در آن داخل است، مگر اينكه ساختمان بالا از جهت ورودى و خروجى و امكانات و غير اين‌ها از چيزهايى كه به طور عادى علامت جدا بودن و استقلال آن است، مستقل باشد. و هم‌چنين زيرزمين‌ها و چاه و درب‌ها و چوب‌هاى داخل ساختمان و ميخ‌هاى ثابت آن، داخل آن مى‌باشد، بلكه نردبانى كه مانند راه پله، ثابت است. ولى سنگ آسيابى كه نصب شده داخل نمى‌باشد مگر با شرط. و هم‌چنين است اگر در خانه نخل يا درختى باشد، داخل نيست مگر با شرط؛ و لو به اينكه بگويد: و آنچه كه ديوار خانه آن را احاطه كرده است، يا متعارف چنين باشد كه موجب تقييد شود، چنانكه غالباً چنين است. و بعيد نيست كه كليدها داخل در آن باشد.

ج 1 ص 604- 605

(104- 225)

مسأله 4- سنگ‌هاى تكوين يافته در زمين و معادنى كه در زمين به وجود آمده داخل فروش زمين مى‌باشند، به خلاف سنگهايى كه در آن دفن شده باشند مانند گنج‌هايى كه در زمين قرار داده شده و مانند اين‌ها. ج 1 ص 605

(161- 173)

- ر. ك: 68/ مس/ 65- 161 مس 24.