چنين انسانى كه واقع و حقيقت زندگى را به خوبى چشيده است و بار رسالت و دعوت الهى را به دوش كشيده و هدايت انسانها را در سخت‌ترين شرايط برعهده گرفته و سالها مسؤوليّت حكومت نوپاى اسلامى را به بهترين وجهى به انجام رسانيده و جنگهاى فرهنگى و نظامى دشمن را با قدرت تمام مهار كرده است، آيا پذيرفته است كه قرآن كريم را به حال خود رها كرده باشد؟! آيا ممكن است كه تدبيرى براى حفظ آن نينديشيده باشد؟!

د: از سوى ديگر، امكانات تدوين و نگارش براى رسول خدا (ص) فراهم بوده است. در آن زمان افرادى كه قادر به كتابت باشند، در اطراف رسول خدا (ص) وجود داشته‌اند و وسايل كتابت از قبيل قلم و صفحه نيز فراهم بوده است و اگر به تاريخ مراجعه كنيم، ترديدى نمى‌ماند كه مسلمانان در آن روزگار، از امكانات نوشتارى بهره‌مند بوده‌اند.

ه-: علاوه بر اين، بايد به اخلاص و جدّيّت رسول اكرم (ص) در جمع‌آورى و حفظ قرآن توجّه كرد. هيچ كس در اخلاص و تلاش پيامبر (ص) ترديد نمى‌كند، اگرچه بسيار شكّاك و دير باور باشد؛ زيرا پيامبر اكرم (ص) در بدترين فروض و احتمالات، نمى‌تواند نسبت به قرآن بى‌توجّه باشد؛ زيرا قرآن معجزه جاويد پيامبر اكرم (ص) و وسيله اثبات رسالت و ارتباط وى با جهان غيب بوده است و به وسيله قرآن، با مشركان تحدّى مى‌كرده است. او كه‌