روشن است كه مراد از «تحريف» در اين جا، حمل آيات بر غيرمعانى آن و دور كردن آن از مقاصد اصلى‌اش با تأويلهاى باطل و توجيه‌هاى فاسد، بدون ارائه دليل قاطع يا حجّت واضح، يا برهان ساطع مى‌باشد و مكاتبه امام (ع) با سعدالخير دلالت بر اين دارد كه مقصود از «تحريف»، تأويلهاى باطل و بازيچه قرار دادن معانى قرآن است. آن حضرت (ع) مى‌نويسد:

وكان‌من نبذهم الكتاب أنْ أقاموا حروفه، و حرفوا حدوده فهم يروونه و لا يَرْعونَه ...[1].

از خيانتهاى آنان به كتاب خدا اين بوده است كه حروف آن را حفظ كرده و برپا داشتند، ولى حدود آن را تحريف كردند. آنان كتاب خدا را روايت مى‌كنند، امّا دستورات و احكام آن را رعايت نمى‌كنند.

دسته دوّم: رواياتى كه مى‌گويد: بعضى از آيات، شامل اسامى ائمّه (عليهم السلام) بوده و اين اسامى حذف شده است:

1- دركافى از امام باقر (ع) روايت شده است:

نزل جبرئيل بهذه الآية علي محمّد (ص):

وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا- في على- فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ ...[2]؛[3].

2- در كافى از ابوبصير، از امام صادق (ع) روايت شده است كه آيه در اصل اين گونه نازل شده بود:

[1] - الكافي 8/ 53 ح 16.

[2] - بقره: 23.

[3] - الكافى: 1/ 417/ ح 26.