وَ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَها فَهِيَ تُمْلى‌ عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا؛[1]

و گفتند: اين همان افسانه‌هاى پيشينيان است كه وى آن‌ها را بازنويسى كرده و هر صبح و شام بر او املا مى‌شود.

دوم: روايت وارد از امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السّلام كه فرمود:

... هر آيه‌اى از قرآن كه بر رسول خدا نازل گرديد آن را برايم خواند و بر من املا نمود و با دست‌خط خويش آن را نگاشتم و تأويل و تفسير و ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه و خاص و عام آن را به من آموخت و از خداوند درخواست نمود كه توان درك و حفظ آن را به من عنايت كند، به‌همين‌دليل از آن زمان كه پيامبر اكرم در حقم دعا فرمود، نه آيه‌اى را از كتاب خدا فراموش كردم و نه علوم ديگرى را كه حضرت بر من املا فرمود از ياد بردم.[2]

همه مسلمانان اتفاق نظر دارند كه رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم قرآن را به طور كامل ابلاغ فرمود و قرآنى كه امروزه در دسترس مسلمانان است بى‌كم و كاست همان قرآنى است كه در دوران پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم رايج بوده است.

سنّت شريف و احاديث نبوى تركيب و ساختارى بشرى و مضمونى الهى دارد و فصاحت كامل، از امتيازات آن به‌شمار مى‌آيد و عظمت رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم و كمال و عصمت آن بزرگوار و تأييدات الهى از وى، در آن نمودار و جلوه‌گر است.

از همين‌رو، قرآن كريم نخستين منبع قانونگذارى و سرچشمه اصلى معارفى است كه بشر در طول زندگى بدان نيازمند است. خداى متعال فرمود:

[1] . فرقان/ 5.

[2] . كافى 1/ 62- 63، كتاب فضل العلم- باب اختلاف الحديث.