على بن ابى
طالب عليه السّلام به ملكوت اعلى پيوست، چنانكه شخص امام على عليه السّلام در يكى
از خطبههاى[1] معروف خود
آن را يادآور شده است.
4.
وفات و مراسم دفن
در
آخرين لحظات عمر شريف پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم جز على بن ابى طالب عليه
السّلام و بنى هاشم و همسران رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم كسى اطراف وى
حضور نداشت، با بلند شدن صداى شيون و زارى از خانه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله
و سلم، مردم از وفات پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم آگاه شدند. دلها
بهخاطر از دست دادن برجستهترين آفريده خدا بىقرار و ناشكيبا بود، خبر وفات رسول
خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم مانند آتشى كه در گياهان خشك بيفتد، همهجا منتشر
شد و با اينكه حضرتش براى چنين روزى زمينهسازى كرده و پىدرپى از وفات خويش خبر
داده بود و امت را به اطاعت از ولىّ و جانشين پس از خويش على بن ابى طالب عليه
السّلام سفارش فرموده بود، ولى مردم همچنان در اضطراب و سراسيمگى بودند.
وفات
رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم مصيبتى فوق العاده بزرگ بود كه وجدان و
نهاد مسلمانان را به لرزه وامىداشت، مدينه و ساكنانش به خروش آمدند و در برابر
جملهاى كه عمر بن خطاب بر زبان آورد، بر شگفتى و حيرت كسانى كه اطراف خانه رسول
خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم گرد آمده بودند، افزوده شد. وى درحالىكه مردم را
با شمشير تهديد مىكرد گفت: برخى از منافقان ادعا مىكنند رسول خدا صلّى اللّه
عليه و اله و سلم از دنيا رفته است بهخدا سوگند! او از دنيا نرفته بلكه مانند
موسى بن عمران به پيشگاه پروردگار خويش رفته است[2].