نه اينان را نهفتن روى دست از چشم نامحرم‌

نه آن بى‌چشم و رو نامحرمان را شرمسارى‌ها

عنا: مَحرم، بلا: برقع، سرا: بى‌در، ستم: دربان‌

غذا: خون، فرش: خاكستر، زهى خدمتگزارى‌ها!

يكى‌بيمار ومسكين، خشت‌و خاكش‌بالش‌و بستر

يكى لخت جگر بر كف، پى بيماردارى‌ها

نه از تيمار و رنج آن را تمناى تن‌آسايى‌

نه از آسيبِ بند آن را اميد رستگارى‌ها

گدايان دمشقى را نگر سامان سلطانى!

خداوندان يثرب را شمار زنگبارى‌ها[1]