اى شاهد بازاريم اى يار دل آزار

مگذار ز كف باده كه آمد مه آزار

زد كوس چو رسوائى ما بر سر بازار

با كوسم از آن مايه رسوائى بازار

كز زهد ريا جان و دلم آمده بيزار

بر تير حيا چه كنم جان خود آماج‌

منصور سخن ماه من از نغمه منصور

بازآ و بِدم‌در رگ‌و در ريشه‌من صور

مهر تو نه رازى كه شود سازم مشهور

عشق تو نه گنجى كه توان دارم مستور

گه جويمش اندر سر بازار ز منصور

گه گويمش اندر ز بردار به حلاج‌

اى شاهد سيمين بدن اى ترك سمنبر

بازآ و ز رخ تاب گل و آّب سمن بر

از زلف سيه مشگ تر افشان به سمن بر

چند از غم هجر تو كنم جاى در آذر

اى كبك درى نيست مرا خوى سمندر

بازآ كه بود ديده به ديدار تو محتاج‌

مه روى من اى زهره خورشيد تبسم‌

كز تاب‌عرق چهر تو چرخى‌است‌پر انجم‌

تا باده توحيد به ساغر كُنيم قُم‌

لبريز چو ميناى ميم ساختى از خُم‌

در نعت خداوند دوم پير چهارم‌

آرم به در از بحر فكر لؤلؤ مواج‌

سر كرده عباد جهان سيد سجاد

سرخيل محبان خدا سرور امجاد

در ذات شريفش كه به او منتسب امجاد

حيران همه اقطاب و پريشان همه اوتاد

والا حسبى كآمده ز آباء و ز اجداد

بر چهر مهان زيور و بر فرق شهان تاج‌

ميزاب سخا فتح كرامت كف درويش‌

ميقات كرم حجر سعاد رخ و مويش‌