«انقلاب
فرهنگى» (76- 1966) دادههاى آمارى منتشره درباره چين به قدرى تحريف شده و
مغالطهآميز بود كه بسيارى از آنها (اينك جز تخيّل محض چيزى نمىتوان ناميد.
روزنامهها
و نشريات رسمى عمده، به خاطر خوشايند مائو و تندروها «جناح چپ» طرفدار او و نيز به
قصد فريب افكار عمومى، مملو از اينگونه آمارهاى جعلى و ساختگى بود[1].
اگرچه
ارزيابى درجه صحت و سقم اين ارقام دشوار است ولى بسيارى به اين واقعيت پى بردهاند
كه برخى آمار و ارقام رسمى چين، مخصوصا آمار مربوط به اقتصاد روستايى، چندان معتبر
و موثق نيست. براى مثال، در آمارهاى رسمى مختلف، رقمهاى متفاوتى در مورد شمار
نيروى كار روستايى ذكر شده است. در سال 1987، اين اشتباه دامنگير كارشناسان امور
اقتصادى چين شد، به طورى كه 47 ميليون نفر از آمارهاى رسمى كم آوردند
( Zhang
et al. 8891, 99- 001 )
.
نمونه ديگر اين اشتباه به ارقام مهم سطح اراضى زير كشت در دهه 1980 با 5 درصد كاهش
سالانه، از 1710 ميليون «مو» در سال 1979 به پايينترين حد خود، يعنى 1300 ميليون
«مو» در 1986 رسيد. سرانه سطح زير كشت در سال 1949 معادل 7/ 2 «مو» و در سال 1994،
فقط 2/ 1 «مو» بوده است[2]. ولى اين
ارقام نگرانكننده ممكن است فقط ناشى از خلاصه كردن تصنعى ارقام توسط مقامات محلى
باشد تا بدين ترتيب ضمن يا جلب نظر دولت مركزى به «انعطافپذيرى» در تخصيص اراضى،
گزارش خوشايندى مبنى بر افزايش توليد غله درآينده نيز تقديم كرده باشند. ارگانهاى
مختلف دولتى، در گزارشهاى رسمى خود ارقام متفاوتى را درباره سطح اراضى قابل كشت
چين ارائه دادهاند.
بخش
زيادى از اطلاعاتى كه توسط كانالهاى رسمى جمهورى خلق چين گردآورى مىشود، به هيچ
وجه در اختيار بيگانگان قرار نمىگيرد. حكومت مركزى، حكومتهاى
[1] - براى مثال،« رنمين ريبائو» نشريه رسمى حزب
كمونيست چين در خلال سالهاى« جهش عظيم به جلو» آمارهايى منتشر مىكرد كه مايه
تعجب و خنده همگان بود. مثلا طى گزارشى در 18 سپتامبر 1958 اعلام كرد كه توليد برنج
در استان گوانگزى تا حد 130 هزار جين( معادل 3/ 143 هزار پوند يا 65 تن) در هر«
مو»( تقريبا معادل 165/ 0 ايكر) افزايش يافته است.