متمادى، همچنان در ركود نهادى باقى ماند. همان‌گونه كه از مطالعه حاضر برمى‌آيد، همين امر اصلى‌ترين عامل و مايه عقب‌افتادگى درازمدت چين بوده است.

ساختار سازمانى داخلى مركب و در حال گذار جمهورى كنونى خلق چين‌

همان‌گونه كه پيشتر گفته شد از سال‌هاى دهه 1980 تا دهه 1990، چهار الگوى تخصيص كار در چين رواج داشته است.

همزيستى چهار الگوى عمده تخصيص كار در جمهورى كنونى خلق چين نشان مى‌دهد كه ساختار سازمانى داخلى چين، ساختارى مركب و در حال گذار است. الگوى سنتى تخصيص كار مبتنى بر خانواده، طبق آمار و ارقام، بزرگترين الگو به شمار مى‌آيد، ولى به تدريج دوران افول و نزول را طى مى‌كند. الگوى آمرانه دولتى تخصيص كار اگرچه كماكان مهمترين الگوى سياسى و اقتصادى كشور را تشكيل مى‌دهد، ولى نه تنها در حال ركود و سكون قرار دارد، بلكه فشار زيادى نيز جهت ايجاد تغيير و تحول بر آن وارد مى‌شود. بازارهاى كار اجتماعى، با سرعت دوران رشد و ترقى را طى مى‌كنند و احتمال مى‌رود در آينده به الگوى غالب تخصيص كار در چين تبديل شوند. با اين وصف، در اين بازارهاى كار، نشانه‌هايى دال بر بروز نوعى تحريف اجتماعى به چشم مى‌خورد. نهايتا يك بازار كار ملى در حال شكل‌گيرى است كه تا رسيدن به دوران رشد و بلوغ، راه درازى در پيش دارد.

اين پديده منحصر به فرد و بى‌نظير، يعنى همزيستى چهار الگوى تخصيص كار، سرنوشت بخش عمده‌اى از امور سياسى، توسعه اقتصادى و حيات اجتماعى چين را تعيين مى‌كند. در حال حاضر، همچنان شاهد حضور قدرتمند و كماكان مسلط دولت وابسته به حزب كمونيست چين در عرصه‌هاى سياست، اقتصاد و حيات اجتماعى چين هستيم. نشانه بارز و عينيى اين حضور، سلطه الگوى آمرانه دولتى تخصيص كار است.

آنگونه كه از رشد سريع بازارهاى كار اجتماعى برمى‌آيد، احتمال مى‌رود شرايط نهادى محلى‌گرايى يا منطقه‌گرايى چين، مجدد احيا شود. احياى الگوى سنتى تخصيص كار مبتنى بر خانواده، موجبات رجعت‌بخش عظيمى از شرايط ما قبل نوگرايى چين را به اكثر