خانوارهاى گسترده يا طايفه‌[1] در قالب يك واحد، متشكل مى‌شدند. معمولا ارشدترين رييس از بين مجموعه رؤساى خانواده‌هاى طايفه، از بيشترين درجه احترام و قدرت در چنين واحدى برخوردار بود. اختيار، منزلت و موقعيت اين افراد غالبا در قالب رهبر طايفه‌[2]، جنبه رسمى داشت و اهالى روستاها معمولا مقدارى از درآمد خود را جهت امور «عمومى» روستاى خود، از جمله برپايى مراسم احترام‌گذارى به پيشينيان (پرستش نياكان)[3]، كنار مى‌گذاشتند. واحد سازمان كار، يعنى خانواده يا روستا، به مثابه يك نهاد غير متمايز عمل مى‌كرد كه رفتارها يا فعاليت‌هاى سياسى، اقتصادى و اجتماعى افراد را زير نظر داشت. بدين ترتيب، خردورزى اقتصادى، منطق سياسى و هنجارهاى اجتماعى، عموما در هم ادغام شده بود و اين امر ضرورتا باعث مى‌شد كه بر يكى از اين موارد، به قيمت ناديده گرفتن دو مورد ديگر، بيش از حد تأكيد شود. طبيعتا بر ارزش‌هاى اجتماعى- سياسى نظير ساختار قدرت و نظم و انضباط، به مراتب بيش از موارد چون كارآيى اقتصادى، خلاقيت و نوآورى، شخصيت فردى و عدالت و برابرى، تأكيد مى‌شد. خردورزى اقتصادى، نظير توجه به نيازهاى فصلى و اقدامات سودآور، اگرجه در مجموع داراى نقش مهمى بود، ولى در مقايسه با منطق حاكم بر نهادهاى اجتماعى و سياسى، كه خانواده مظهر آن به شمار مى‌رفت، در درجه دوم اهميت قرار داشت.

در واقع، چينى‌ها، همان‌گونه كه از اصطلاح «گيوجيا»[4] برمى‌آيد، در قالب يك خانواده پدرى بسيار عظيم و گسترده از سطح ملى، سازمان‌يافته بودند. هزينه زندگى دربار امپراتورى، همچون رييس يا ارشد خانواده و طايفه، از طريق خانواده‌هاى دهقان، در قالب ماليات و خدمت وظيفه كشاورزان زميندار «آزاد»، تأمين مى‌شد. در عوض، دولت امپراتورى متعهد بود كه با دهقانان مانند پدرى مهربان و دلسوز رفتار كند. به مرور

[1] .Zhu (Clan )

[2] .Zhuzhang (Clanleader )

[3] .Ancestor -Worshipping

[4] .Guojia به معنى خانواده ملى/ كشورى/ سراسرى