مثال الحقيقه يا عنصرى عبقرى‌[1]

بنابر نقل كتاب مشهد الامام جلد چهار صفحه 18 ميرزا عبد الحسين ابن ميرزا احمد[2] ابن نجف على مشهور به امينى عنصرى عبقرى بوده است وى در سال 1320 هجرى قمرى در تبريز ديده‌

[1] مؤلف گويد: عبقرى موجود بى‌نظير يا كم‌نظير و يا مردان لايق نادر را گويند. تفسير نمونه كلمه عبقر را اسمى مى‌داند كه عربها براى شهر پريان انتخاب مى‌كردند و از آنجا كه آن شهر موضوع ناشناخته و نادرى بوده لذا هر موضوع بى‌نظير را عبقرى گويند ولى بهر حال ريشه اصلى آن متروك شده و عبقرى بصورت يك كلمه مستقل و بمعناى نادر الوجود و يا عزيز الوجود است و با آنكه مفرد است گاهى بمعناى جمع هم بكار مى‌رود مانند آيه شريفه 76 از سوره مباركه الرحمن كه مى‌فرمايد:

مُتَّكِئِينَ عَلى‌ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِيٍّ حِسانٍ‌

[2] ميرزا احمد والد معظم مرحوم امينى از جمله نوابغ و فضلاء علماء تبريز است كه بطيب نفس و حسن سيرت معروف مى‌باشد وى در سال 1287 در يكى از نواحى تبريز بدنيا آمده و مقدمات را از ميرزا اسد اللّه تبريزى استفاده كرده و سپس از ساير رجال علمى تبريز بهره‌مند شده است.