محضر عالم برجسته شيعى، ابن شهرآشوب، كه شوهر دختر عمه او بوده، تربيت يافته است. برخى از آثارى كه وى به نوعى در ارتباط با فرهنگ تشيع نوشته، عبارتند از:

المجالس الاربعين فى مناقب الائمة الطاهرين،

شرح نهج البلاغه (شش مجلد)،

اخبار شعراء الشيعة،

تضوع اللطائم فى شرح خطبة فاطمة الزهراء،

كتاب فى حكمىّ كلام الائمة الاثنى عشر،

ذخر البشر فى معرفة الائمة الإثنى عشر.[1]

در منابع جديد، شرح حال ابن ابى طى را بيش از هركس كلود كاهن نوشته است.

نوشته وى در دسترس ما نيست. همو، مدخل ابن ابى طى را در دائرة المعارف اسلام (ويرايش دوم) را نگاشته كه بسيار كوتاه است. شرح حال مفصل وى در فارسى به قلم آقاى فكرت در دائرة المعارف بزرگ اسلامى (2/ 7- 676) آمده است. شايد مناسب‌ترين كار در اين زمينه، ارائه مطالبى باشد كه در متون كهن، درباره ابن ابى طى آمده است.

نوشته‌هاى قدما درباره ابن ابى طىّ و آثار او

از متقدمان، قديمى‌ترين شرح حال ابن ابى طى، از ياقوت حموى (م 626 در حلب) است كه در معجم الادباء از وى ياد كرده، اما از چاپ‌هاى موجود اين كتاب، سقط شده است. وى در سال 619 ابن ابى طى را در حلب ملاقات كرده و شرح حال او را از

[1] . الوافى بالوفيات، 4/ 270