راه نشان داده شد. عالمانى امين و ناقلانى حكيم كه در عين صداقت و امانت، در حفظ و انتقال آنچه از معصوم عليه السلام رسيده است، نهايت تلاش خود را براى موشكافى و تعمّق در متون و معارف اهل بيت عليهم السلام، براى نيل به غايت واقعى احكام و مفاهيم صادره از اهل بيت عليهم السلام به كار بسته و صدها هزار صفحه كتاب و رساله در همين زمينه تأليف و به آيندگان هديه كرده‌اند. البته از اين نكته نبايد غافل بود كه در هر زمان و هر مكانى به فراخور حال، بوده و هستند اشخاص و عالمانى كه پيرو واقعى امامان معصوم عليهم السلام بوده و خلف صادقى براى پيشينيان خويش به شمار مى‌روند و در قرن خود تحوّلى ايجاد نموده‌اند. از جمله اين عالمان ژرف انديش و متفكّران سترگ، كه تمامى عمر خود را براى اعتلاى معنوى مذهب جعفرى به كار بسته و دمى را از دست نداده‌اند، عالم بزرگوار و مقدّس راحل، آيت اللَّه العظمى ميرزا جواد تبريزى قدس سره بود، كه پس از سال‌ها تحصيل، تدريس و اقامت در نجف اشرف، و با كوله‌بارى مملو از علم و عمل راهى ايران شده و سال‌ها در قم رحل اقامت افكند، و سفره فيض خود را براى طالبان وتشنگان معارف ناب محمّدى صلى الله عليه و آله گسترده بود و پرجمعيت ترين درس فقه را، كه هر روزه در «مسجد اعظم» قم برگزار مى‌شد، نصيب ايشان كرده بود. ماحصل تلاش و كوشش شبانه روزى آن مرحوم قدس سره (كه بنابر نقل نزديكانشان، بيش از نيمى از شبانه روز را به مطالعه و تحقيق اختصاص داده بودند) تربيت هزاران شاگرد فاضل و