سست و غير مستند، به حرمت آن فتوا داد و سفر براى زيارت قبور، حتى قبر پيامبر صلى الله عليه و آله را نامشروع خواند.

علماى مذاهب، حتّى حنبلى‌ها از ابن تيميه كه خود را حنبلى مى‌دانست روى برگردانيدند و او را گمراه دانستند؛ مثلًا «يافعى» درباره او گفته:

«ابن تيميه مسائل غريبى آورد كه بر او انكار كردند و از قبيح ترين سخنان او اين كه او از زيارت قبر پيامبر صلى الله عليه و آله نهى كرد».

ابن حجر عسقلانى نوشته:

«فقيه مالكى به كفر او حكم داد و در دمشق اعلام شد كه هر كس عقيده ابن تيميه را داشته باشد، خون و مال او حلال است».

يكى از مطالب عمده ابن تيميه و اتباع او (وهابى‌ها) اين است كه آنها سفر براى زيارت قبور، حتى زيارت قبر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله را، نامشروع بلكه مساوى با شرك مى‌دانند.

ابن تيميه در ذيل حديثى كه از رسول اكرم صلى الله عليه و آله در بخارى و مسلم نقل شده (

لا تشدّ الرحال إلّاإلى ثلاثة مساجد؛ المسجدالحرام والمسجد الأقصى‌ ومسجدي هذا؛[1]

بار سفر بسته نشود مگر براى سه جا:

مسجدالحرام، مسجدالأقصى و اين مسجد من) مى‌گويد: «اگر كسى براى زيارت قبر حضرت ابراهيم و يا قبر پيامبر اسلام نذر كند، وفا به اين نذر واجب نيست؛ زيرا از سفر كردن به اين محل‌ها نهى شده است».

[1]. صحيح البخارى، ج 2، ص 249؛ سنن ابن ماجة، ج 1، ص 452.